“Bilgi alışverişini sağlayan devreler ve veri setleri içerisinde bedenin yersiz yurtsuzlaşması ve yeniden konumlanması, posthüman anlayışa dayalı yeni bir biyolojik vatandaşlığın temelini oluşturur.”
“Bu yeni vatandaşlık biçimini yalnızca bedenin teknoloji ve diğer yaşam formları ile birlikte evrimleştiğini kanıksadığımız ete kemiğe bürünme hallerinde değil, aynı zamanda biyolojik vatandaşlığı üreten matematikselleşmiş, veri tabanına dönüşmüş bedenlerde de buluyoruz.”
Pramod K. Nayar – Posthumanism (2014, s. 72)
